امتناع از پرداخت هزینههای مشترک (شارژ) آپارتمان
امروزه ازدیاد جمعیت و رواج شهرنشینی و تبدیل خانههای ویلایی به آپارتمان موجب گردیده است مردم شهرها در طبقات مختلف یک آپارتمان زندگی کنند. این همسایگی تنگاتنگ تعهدات و تکالیفی برای آنها ایجاد کرده و آزادی و حق مالکیت را محدودتر نموده است. آپارتمان شامل دو قسمت اختصاصی و مشترک (مشاع) است که قسمت مشترک متعلق به کلیه ساکنین بوده و آنها برای حفظ حقوق یا انجام تکالیف قانونی نسبت به بخشهای مشترک و حفظ و نگهداری این قسمتها برای احتراز از اختلاف لازم است از قواعد خاصی پیروی کنند.
مالکان و متصرفین تا جایی میتوانند نسبت به سهم خود تسلط و اختیار داشته باشند که با حقوق سایر مالکین در تعارض نباشد. به خاطر همین برای جلوگیری از این تعارض و برای حفظ و نگهداری و انسجام در انجام کارهای مربوط به آپارتمان لازم است قسمتهای مشاع توسط شخصی مدیریت شود. قسمتهای مشترک عبارت است از: قسمتهایی از ساختمان و اراضی و متعلقات که آنها به طور مستقیم یا غیرمستقیم مورد استفاده تمام شرکاء است و شرکاء حق انحصاری نسبت به آنها ندارند.
چنانچه قراردادی بین مالکین یک ساختمان وجود نداشته باشد کلیه تصمیمات مربوط به اداره و امور مربوط به قسمتهای مشترک به اکثریت آراء مالکینی است که بیش از نصف مساحت تمام قسمتهای اختصاصی را مالک باشند. اگر تعداد مالکین آپارتمان بیش از سه نفر باشند مجمع عمومی مالکان با دعوت مالکان و تشکیل جلسه که حد نصاب آن حضور حداقل یک سوم مالکین است وظیفه دارند مدیر یا مدیرانی از بین خود یا از اشخاص غیر مالک انتخاب کنند که باید تعداد آنها فرد و مدت مدیریت آنها دو سال باشد اگرچه مجمع عمومی میتواند این مدت را اضافه کند. همچنین انتخاب مجدد مدیران از منظر قانونی بلامانع است.
مدیر یا مدیران انتخابی مسئول حفظ و اداره ساختمان و اجرای تصمیمات مجمع عمومی هستند که مدیر مکلف است هزینههای مربوط به قسمتهای مشترک ساختمان را که حق شارژ نیز نامیده شده است از ساکنین جمعآوری کرده و در پرداخت هزینههای مستمر و هزینههای حفظ و نگهداری قسمتهای مشترک بنا به مصرف برساند. آنچه بیان شد در فرضی است که همه ساکنین در پرداخت هزینههای جاری ساختمان همکاری میکنند. اما چنانچه یک یا چند نفر از ساکنین همکاری نکرده و از پرداخت هزینهها امتناع کند به این منظور در قانون ضمانت اجراهایی در نظر گرفته شده است که اجمالاً به شرح ذیل است:
۱- در صورت امتناع مالک یا مستأجر یا متصرف از پرداخت سهم خود از هزینههای مشترک از طرف مدیر یا مدیران به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن مطالبه میشود و مالک یا مستأجر یا متصرف ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه سهم بدهی خود را بپردازد. مدیر یا هیأت مدیران میتوانند به تشخیص خود و با توجه به امکانات از دادن خدمات مشترک از قبیل شوفاژ، تهویه مطبوع، آب گرم، برق، گاز و غیره به او خودداری کنند و اگر مالک یا مستأجر یا متصرف همچنان از پرداخت هزینهها خودداری کند اداره ثبت محل وقوع آپارتمان به تقاضای مدیر یا هیأت مدیران بر طبق اظهارنامه ابلاغ شده اجرائیه صادر خواهد کرد. اجرائیه صادره مطابق مقررات اجرای اسناد رسمی قابل اجرا است.
۲- راهکار دومی که قانونگذار برای الزام مالک یا مستأجر یا متصرف به پرداخت هزینههای مشترک پیشبینی کرده است این است که مدیر یا هیأت مدیران در صورتی که عدم ارائه خدمات مشترک ممکن یا مؤثر نباشد میتوانند در دادگاه حقوقی در قالب دادخواست شکابت کنند و دادگاه نیز خارج از نوبت رسیدگی کرده و واحد بدهکار را از دریافت خدمات دولتی که به مجموع ارائه میشود محروم کند و به دو برابر مبلغ بدهی نیز به نفع مجموعه جریمه کند.
نکات مهم:
۱- نظر مدیر یا هیأت مدیران ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه به مالک، توسط او در دادگاه نخستین محل وقوع آپارتمان قابل اعتراض است.
۲- در صورتی که مدیران متعدد باشند تقاضای اجرائیه و یا شکایت در دادگاه حقوقی باید توسط هیأت مدیران صورت گیرد و به تقاضای یکی از آنها ترتیب اثر داده نمیشود. همچنین اظهارنامه نیز باید توسط هیأت مذکور به مالک یا مستأجر یا متصرف ابلاغ شود و اظهارنامه یکی از آنها قابل اعتنا نیست.
۳- مدیر یا هیأت مدیران در صورتی میتوانند مالک یا مستأجر یا متصرف استفاده کننده را از خدمات مشترک محروم نمایند که از تاریخ ابلاغ اظهارنامه ده روز گذشته باشد و مالک یا مستأجر از پرداخت شارژ خودداری کند.
۴- مدیر یا هیأت مدیره حق قطع خدمات اختصاصی واحد بدهکار را ندارد مگر اینکه پس از شکایت در مرجع قضایی پس از رسیدگی حکم به قطع خدمات دولتی صادر و توسط مأمورین رسمی اجرا شود.
۵- اگر مالک یا مستأجر یا متصرف استفاده کننده مجدداً و مکرراً در دادگاه محکوم به پرداخت هزینههای مشترک شود علاوه بر محکومیت به پرداخت دو برابر مبلغ بدهی و محرومیت از خدمات مشترک مجموعه به پرداخت مبلغی معادل دو برابر مبلغ بدهی (مبلغی که محکوم میشود) به عنوان جریمه محکوم خواهد کرد.
۶- در مورد هزینه شارژ و هزینههای مشترک به توافق رسیده باشند هر واحدی باید مبلغ تعیین شده را پرداخت کند اما اگر توافق نشده باشد سهم هر یک از مالکین و استفادهکنندگان از هزینههای مشترک آن قسمت که ارتباط با مساحت زیربنای قسمت اختصاصی دارد از قبیل گازوئیل و آسفالت پشتبام و غیره به نسبت مساحت قسمت اختصاصی واحد نسبت به مساحت به مجموع مساحت قسمتهای اختصاصی تمام ساختمان محاسبه میشود.
اگر با مساحت زیربنا ارتباط نداشته باشد مانند هزینههای برق، سرایدار، آسانسور، نگهداری تأسیسات به طور مساوی بین واحدها محاسبه میشود.
جملات کلیدی:
کلمات کلیدی:
آپارتمان مشترک، اختصاصی، مستأجر، مالک، شارژ، ساکنین، متصرف، آب، برق، خدمات مشترک، هزینه مشترک، اظهارنامه.
(شارژ) آپارتمان
امروزه ازدیاد جمعیت و رواج شهرنشینی و تبدیل خانههای ویلایی به آپارتمان موجب گردیده است مردم شهرها در طبقات مختلف یک آپارتمان زندگی کنند. این همسایگی تنگاتنگ تعهدات و تکالیفی برای آنها ایجاد کرده و آزادی و حق مالکیت را محدودتر نموده است. آپارتمان شامل دو قسمت اختصاصی و مشترک (مشاع) است که قسمت مشترک متعلق به کلیه ساکنین بوده و آنها برای حفظ حقوق یا انجام تکالیف قانونی نسبت به بخشهای مشترک و حفظ و نگهداری این قسمتها برای احتراز از اختلاف لازم است از قواعد خاصی پیروی کنند.
مالکان و متصرفین تا جایی میتوانند نسبت به سهم خود تسلط و اختیار داشته باشند که با حقوق سایر مالکین در تعارض نباشد. به خاطر همین برای جلوگیری از این تعارض و برای حفظ و نگهداری و انسجام در انجام کارهای مربوط به آپارتمان لازم است قسمتهای مشاع توسط شخصی مدیریت شود. قسمتهای مشترک عبارت است از: قسمتهایی از ساختمان و اراضی و متعلقات که آنها به طور مستقیم یا غیرمستقیم مورد استفاده تمام شرکاء است و شرکاء حق انحصاری نسبت به آنها ندارند.
چنانچه قراردادی بین مالکین یک ساختمان وجود نداشته باشد کلیه تصمیمات مربوط به اداره و امور مربوط به قسمتهای مشترک به اکثریت آراء مالکینی است که بیش از نصف مساحت تمام قسمتهای اختصاصی را مالک باشند. اگر تعداد مالکین آپارتمان بیش از سه نفر باشند مجمع عمومی مالکان با دعوت مالکان و تشکیل جلسه که حد نصاب آن حضور حداقل یک سوم مالکین است وظیفه دارند مدیر یا مدیرانی از بین خود یا از اشخاص غیر مالک انتخاب کنند که باید تعداد آنها فرد و مدت مدیریت آنها دو سال باشد اگرچه مجمع عمومی میتواند این مدت را اضافه کند. همچنین انتخاب مجدد مدیران از منظر قانونی بلامانع است.
مدیر یا مدیران انتخابی مسئول حفظ و اداره ساختمان و اجرای تصمیمات مجمع عمومی هستند که مدیر مکلف است هزینههای مربوط به قسمتهای مشترک ساختمان را که حق شارژ نیز نامیده شده است از ساکنین جمعآوری کرده و در پرداخت هزینههای مستمر و هزینههای حفظ و نگهداری قسمتهای مشترک بنا به مصرف برساند. آنچه بیان شد در فرضی است که همه ساکنین در پرداخت هزینههای جاری ساختمان همکاری میکنند. اما چنانچه یک یا چند نفر از ساکنین همکاری نکرده و از پرداخت هزینهها امتناع کند به این منظور در قانون ضمانت اجراهایی در نظر گرفته شده است که اجمالاً به شرح ذیل است:
۱- در صورت امتناع مالک یا مستأجر یا متصرف از پرداخت سهم خود از هزینههای مشترک از طرف مدیر یا مدیران به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن مطالبه میشود و مالک یا مستأجر یا متصرف ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه سهم بدهی خود را بپردازد. مدیر یا هیأت مدیران میتوانند به تشخیص خود و با توجه به امکانات از دادن خدمات مشترک از قبیل شوفاژ، تهویه مطبوع، آب گرم، برق، گاز و غیره به او خودداری کنند و اگر مالک یا مستأجر یا متصرف همچنان از پرداخت هزینهها خودداری کند اداره ثبت محل وقوع آپارتمان به تقاضای مدیر یا هیأت مدیران بر طبق اظهارنامه ابلاغ شده اجرائیه صادر خواهد کرد. اجرائیه صادره مطابق مقررات اجرای اسناد رسمی قابل اجرا است.
۲- راهکار دومی که قانونگذار برای الزام مالک یا مستأجر یا متصرف به پرداخت هزینههای مشترک پیشبینی کرده است این است که مدیر یا هیأت مدیران در صورتی که عدم ارائه خدمات مشترک ممکن یا مؤثر نباشد میتوانند در دادگاه حقوقی در قالب دادخواست شکابت کنند و دادگاه نیز خارج از نوبت رسیدگی کرده و واحد بدهکار را از دریافت خدمات دولتی که به مجموع ارائه میشود محروم کند و به دو برابر مبلغ بدهی نیز به نفع مجموعه جریمه کند.
نکات مهم:
۱- نظر مدیر یا هیأت مدیران ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه به مالک، توسط او در دادگاه نخستین محل وقوع آپارتمان قابل اعتراض است.
۲- در صورتی که مدیران متعدد باشند تقاضای اجرائیه و یا شکایت در دادگاه حقوقی باید توسط هیأت مدیران صورت گیرد و به تقاضای یکی از آنها ترتیب اثر داده نمیشود. همچنین اظهارنامه نیز باید توسط هیأت مذکور به مالک یا مستأجر یا متصرف ابلاغ شود و اظهارنامه یکی از آنها قابل اعتنا نیست.
۳- مدیر یا هیأت مدیران در صورتی میتوانند مالک یا مستأجر یا متصرف استفاده کننده را از خدمات مشترک محروم نمایند که از تاریخ ابلاغ اظهارنامه ده روز گذشته باشد و مالک یا مستأجر از پرداخت شارژ خودداری کند.
۴- مدیر یا هیأت مدیره حق قطع خدمات اختصاصی واحد بدهکار را ندارد مگر اینکه پس از شکایت در مرجع قضایی پس از رسیدگی حکم به قطع خدمات دولتی صادر و توسط مأمورین رسمی اجرا شود.
۵- اگر مالک یا مستأجر یا متصرف استفاده کننده مجدداً و مکرراً در دادگاه محکوم به پرداخت هزینههای مشترک شود علاوه بر محکومیت به پرداخت دو برابر مبلغ بدهی و محرومیت از خدمات مشترک مجموعه به پرداخت مبلغی معادل دو برابر مبلغ بدهی (مبلغی که محکوم میشود) به عنوان جریمه محکوم خواهد کرد.
۶- در مورد هزینه شارژ و هزینههای مشترک به توافق رسیده باشند هر واحدی باید مبلغ تعیین شده را پرداخت کند اما اگر توافق نشده باشد سهم هر یک از مالکین و استفادهکنندگان از هزینههای مشترک آن قسمت که ارتباط با مساحت زیربنای قسمت اختصاصی دارد از قبیل گازوئیل و آسفالت پشتبام و غیره به نسبت مساحت قسمت اختصاصی واحد نسبت به مساحت به مجموع مساحت قسمتهای اختصاصی تمام ساختمان محاسبه میشود.
اگر با مساحت زیربنا ارتباط نداشته باشد مانند هزینههای برق، سرایدار، آسانسور، نگهداری تأسیسات به طور مساوی بین واحدها محاسبه میشود.
جملات کلیدی:
شماره تماس : 02134567878
ایمیل : info@moshverOnline.com
ویژگی های اپلیکیشن عدلینو
عضویت در خبرنامه
برای دریافت تازه ترین ها اولین نفر باشید
© تمامی حقوق این سایت محفوظ می باشد. طراحی سایت اختصاصی طراحی اپلیکیشن