( عقد موقت )
انحلال عقد ازدواج موقت
صرفنظر از تفاوتهایی که بین عقد دائم و عقد موقت (در اصطلاح عامه صیغه) وجود دارد در عقد موقت نیز همانند عقد دائم زن و مرد پیمان زناشویی میبندند و در مقابل همدیگر وظایفی دارند که همانند عقد دائم است، از جمله آن حسن معاشرت با همدیگر میباشد. بنابراین ممکن است به دلیل موجهی زن و شوهر همدیگر را تحمل نکنند و تصمیم به جدایی بگیرند. بنابراین قانونگذار سه راهکار ارائه کرده است:
۱- بذل مدت: در ازدواج موقت، زن و شوهر برای مدتی که معین شده است باید در قبال هم وفادار باشند اما در مدت عقد ممکن است ادامه زندگی با زن برای مرد قابل تحمل نباشد و برای اینکه علقه زوجیت را به هم بزند میتواند مدت زمان باقیمانده از عقد را به زن ببخشد. در این صورت باید توجه داشت که اگر در مدت عقد همخوابگی صورت نگرفته باشد مرد مکلف است نصف مهر را به زن بدهد اما اگر همخوابگی کرده باشند مرد باید کل مهریه تعیین شده را بپردازد و عقد ازدواج را منحل کند.
۲- انقضای مدت عقد: در ازدواج موقت برای محرمیت زن و شوهر مدتی تعیین میشود که پس از انقضای آن زن و شوهر به خودی خود نسبت به هم نامحرم میشوند و هیچ گونه تعهد و مسئولیتی در قبال هم نخواهند داشت مگر در خصوص فرزند یا فرزندان ناشی از این ازدواج.
اگر حاصل عقد نکاح موقت فرزند یا فرزندانی باشد، روابط قانونی، شرعی و عرفی بین فرزند و پدر و مادر پابرجا است و به صورت متقابل هر یک موظف به انجام تکالیف خود خواهند بود که از جمله آنها پرداخت نفقه فرزند از طرف پدر و پرداخت نفقه پدر از طرف فرزند با شرایط مذکور در قانون.
۳- عسر و حرج زن: در عقد دائم چنانچه زن در عسر و حرج باشد و به هر دلیلی قادر به ادامه زندگی مشترک نباشد میتواند با تقدیم دادخواست و اثبات عسر و حرج، صدور حکم طلاق را بخواهد. اما نکاح موقت با طلاق منحل نمیشود بلکه همانطور که گفته شد انحلال ازدواج یا با بخشش مدت باقیمانده و یا انقضای مدت پایان میپذیرد. در مواردی که در ازدواج موقت مرد از بخشش مدت امتناع میکند و از طرفی مدت زمان زیادی برای پایان عقد باقی مانده است و در عین حال زن به هر دلیل موجهی قادر به ادامه زندگی با همسر موقت نیست، در این صورت به جای دادخواست طلاق باید دادخواستی مبنی بر انحلال ازدواج موقت با دلایل اثبات به دادگاه تقدیم کند.
عده در صورت انحلال نکاح موقت
عده عبارت از مدتی است که تا اتمام آن زنی که نکاح او منحل شده است، نمیتواند ازدواج کند.
با توجه به تعریف ارائه شده، اگر نکاح به علت بذل مدت یا انقضای مدت و صدور حکم در عقد موقت و طلاق در عقد دائم منحل شود و یا نکاح فسخ گردد، زن باید در زمان عده از ازدواج پرهیز کند. این مدت در نکاح دائم سه طهر (طهر یعنی پاکی بعد از عادت زنانگی) است و در نکاح موقت دو طهر است. البته در مورد فوت همسر مدت عده چهار ماه و ده روز است.
عده وفات در نکاح موقت
در عقد موقت همانند ازدواج دائم اگر شوهر فوت کند زن باید چهار ماه و ده روز عده وفات نگه دارد و در این مدت نمیتواند مجدداً ازدواج کند. عده وفات برای حفظ حرمت شوهر و جلوگیری از اختلاط نسل است.
گفته شد عده وفات چهار ماه و ده روز است. اما اگر زن حامله باشد و زمان حمل بیش از عده وفات باشد زن در این صورت باید تا وضع حمل عده وفات را نگه دارد. اما اگر زمان فوت تا وضع حمل کمتر از عده وفات باشد به عنوان مثال زن دو ماه پس از فوت همسر وضع حمل کند در این حالت باید دو ماه و ده روز دیگر از زمان وضع حمل عده وفات را حفظ کند.
منتفی بودن ارث در ازدواج موقت
برخلاف عقد دائم که زن و شوهر از همدیگر ارث میبرند در ازدواج موقت از همدیگر ارث نمیبرند. اما این عدم توارث زن و شوهر در مورد فرزند یا فرزندان حاصل از رابطه زناشویی جاری نیست. به عبارت بهتر فرزندان وارث پدر و مادر هستند و هر کدام فوت نمایند از پدر یا مادر متوفای خود ارث خواهند برد. همچنین سایر تکالیف قانونی مانند نفقه اولاد و یا پدر و مادر، حضانت، ولایت و غیره برقرار خواهد بود. بدین صورت که حضانت تا هفت سالگی با مادر است و پدر ولی قهری فرزند خود است. همچنین پدر مکلف به پرداخت نفقه فرزند و فرزندان نیز مکلف به تأمین نفقه پدر یا مادر خود با شرایط قانونی هستند.
بنابراین
شماره تماس : 02134567878
ایمیل : info@moshverOnline.com
ویژگی های اپلیکیشن عدلینو
عضویت در خبرنامه
برای دریافت تازه ترین ها اولین نفر باشید
© تمامی حقوق این سایت محفوظ می باشد. طراحی سایت اختصاصی طراحی اپلیکیشن