بنا ببه قانون گمرک خسارتی قابل مطالبه است که در زمان مسئولیت تحویل گیرنده ایجاد شده باشد. با توجه به ماده 60 آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی، این زمان با ثبت کالادر دفاتر مربوط انبار و صدور قبض انبار آغاز می‌شود.
پایان زمان مسئولیت تحویل گیرنده هنگامی است که انباردار با رویت پروانه سبز گمرکی، بیجک انبار را صادر می‌کند.
بر اساس مواد 25 و 26 قانون امور گمرکی، جز در موارد آتش سوزی، اشتعال، انفجار، قوه قهریه و خسارات ناشی از کیفیت کالایا بدی بسته بندی، در صورتی که کالادر مدت توقف در انبارهای گمرکی خسارت ببیند، مرجع تحویل گیرنده مسئول پرداخت غرامت است.
آنچه در بیان ماده مبهم است، طریقه ایجاد مسئولیت تحویل گیرنده است. مشخصاً این مسئولیت از نوع قراردادی نیست: بلکه باید آن را از سنخ الزامات خارج از قرارداد محسوب کرد.
ابهام در اینجاست که در صورت وقوع خسارت، آیا بار اثبات تقصیر تحویل گیرنده برعهده صاحب کالاست یا تحویل گیرنده باید ثابت کند که تقصیری نداشته است یا اساساً تقصیر تحویل گیرنده شرط مسئولیت او نیست.
با توجه به ماده 26 قانون گمرک، فقط ایجاد خسارت سبب مسئولیت تحویل گیرنده می‌شود. در نتیجه وجود یا عدم تقصیر در اثبات مسئولیت تحویل گیرنده تاثیری نخواهد داشت.
به نظر می‌رسد ظاهر ماده نمی‌تواند دلیل قاطعی بر عدم نیاز به تقصیر برای ایجاد مسئولیت تحویل گیرنده باشد؛ زیرا این نوع مسئولیت در حقوق از موارد استثنایی است و وجود آن نیاز به تصریح یا دلایل قوی‌تری دارد.
اگر بپذیریم که از یک سو دلایل کافی مبنی بر عدم شرط تقصیر برای مسئولیت تحویل گیرنده وجود ندارد و نیز صاحب کالا اشرافی بر انبار ندارد و این امر سبب می‌شود که اثبات تقصیر تحویل گیرنده برای او بسیار دشوار شود.
باید گفت در صورت وقوع خسارت، اصل بر تقصیر و در نتیجه مسئولیت تحویل گیرنده است مگر اینکه عدم تقصیر وی ثابت گردد. این نظر در قوانین مرتبط و منطق با قانون امور گمرکی مورد توجه قانون گذار قرار گرفته است.
مطابق بند 2 ماده 113 قانون دریایی در خسارات ناشی از کشتی، فرض بر تقصیر متصدی حمل نهاده شده است. بر اساس ماده 386 قانون تجارت نیز واضع فرض تقصیر متصدی حمل ونقل زمینی بوده و البته راه اثبات خلاف آنها باز است.
به موجب تبصره یک ماده 25 قانون امور گمرکی، ارزش کالای تجاری برای دریافت خسارت، ارزش سیف (CIF) آن است که در اسناد خرید درج می‌شود.
در صورتی که اسناد خرید کالاارائه نشود یا مورد قبول واقع نشود، ارزش کالا از یکی از روش‌هایی نظیر سوابق ترخیص که در ماده 15 تعیین شده‌اند محاسبه می‌شود.
- خساراتی که در کشتی ایجاد می شوند، فرض بر تقصیر متصدی حمل می باشد.
- خسارتی که در زمان مسئولیت تحویل گیرنده ایجاد شده باشد، قابل مطالبه است.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
