( جد پدری )
حضانت کودک پس از فوت پدر
مطابق قانون حضانت کودک تا سن بلوغ با پدر و مادر است و کسی نمی‌تواند مانع نگهداری آنها از کودک شود زیرا حضانت حق قانونی آنها است و از طرف دیگر پدر یا مادر نمی‌توانند از نگهداری کودک خود خودداری کنند زیرا حضانت تکلیف قانونی والدین است.
در خصوص حضانت والدین تا زمانی که در منزل مشترک زندگی می‌کنند مشکلی ایجاد نمی‌شود اما اگر پدر و مادر از همدیگر جدا شوند مطابق قانون تا ۷ سالگی حضانت با مادر و پس از آن تا سن بلوغ با پدر است. در صورتی که بین پدر و مادر اختلاف باشد اینکه طفل تحت حضانت کدام یک از والدین باشد مطابق قانون با دادگاه صالح است که براساس مصلحت طفل تصمیم می‌گیرد. بنابرین اگرچه قانوناً طفل تا ۷ سالگی تحت حضانت مادر است اما اگر مادر دچار انحطاط اخلاقی باشد و یا بیماری واگیر یا صعب‌العلاج داشته باشد و این امر باعث شود کودک از لحاظ جسمی یا روانی و اخلاقی در خطر قرار گیرد حق حضانت مادر سلب می‌شود و در مورد پدر نیز اگرچه پدر پس از ۷ سالگی حق حضانت طفل را دارد اما اگر دچار انحطاط اخلاقی باشد، معتاد باشد یا بیماری واگیردار داشته باشد بنا به مصلحت کودک حضانت در این دوره نیز با مادر خواهد بود.
حال اگر پدر فوت نماید حضانت طفل با مادر است و حتی جد پدری که به عنوان ولی قهری کودک است نمی‌تواند مادر را از این حق محروم کند و مادر نیز به عذر اینکه کودک ولی قهری دارد نمی‌تواند از انجام تکلیف قانونی حضانت فرزندش امتناع کند. زیرا اگر امتناع کند دادگاه می‌تواند او را ملزم به نگهداری کند و اگر الزام ممکن نشود با هزینه مادر حضانت طفل را تأمین کند. همچنین اگر به علت عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی مادر و یا بیماری واگیر و صعب العلاجی، جسم و روح و تربیت کودک در خطر باشد دادگاه می‌تواند بنا به تقاضای نزدیکان، ولی، قیم و یا دادستان و بنا به مصلحت کودک تصمیم مقتضی بگیرد.
از جمله مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی عبارت‌اند از:
۱- اعتیار به مواد مخدر، الکل و قمار
۲- شهرت به فساد اخلاقی و فحشاء
۳- ابتلا به بیماری‌های روانی با تشخیص پزشک
۴- سوءاستفاده از کودک و یا اجبار به ورود کودک در مشاغل غیراخلاقی مانند فساد و فحشاء، تکدی‌گری و قاچاق
۵- تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف
گفته شد در زمانی که پدر فوت نماید تا زمان بلوغ حق حضانت طفل با مادر است و حتی پدربزرگ طفل (جد پدری) هم نمی‌تواند این حق را از مادر سلب کند. حال اگر جد پدری یکی از موارد مذکور در فوق را ثابت کند و در دادگاه محرز شود که مادر صلاحیت حضانت ندارد، در این صورت حضانت از مادر سلب و نگهداری کودک به پدربزرگ و یا یکی از نزدیکان یا شخصی که صالح است، داده می‌شود.
نکته قابل ذکر این است که حضانت صرفاً شامل نگهداری و تربیت جسمی و روحی کودک است و این حق با حق ولایتی که جد پدری نسبت به فرزندش دارد در تقابل نیست یعنی اینکه در زمان حضانت کودک توسط مادر امور مالی مهم کودک تا سن رشد با جد پدری است بنابراین مادر نمی‌تواند اموالی را که متعلق به کودک است در دوره حضانت به دیگری منتقل کند و یا مالی را برای کودک خریداری کند یا اجازه ازدواج دهد زیرا این امور از وظایف ولی قهری است.
جملات کلیدی:
- حضانت حق قانونی والدین است.
- حضانت کودک تا سن بلوغ با پدر و مادر است.
- حضانت تکلیف قانونی والدین است.
- قانوناً طفل تا ۷ سالگی تحت حضانت مادر است.
- اگر پدر فوت نماید حضانت طفل با مادر است.
- حضانت صرفاً شامل نگهداری و تربیت جسمی و روحی کودک است.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
