شرط تصنیف دارایی شرطی که افرادی که ازدواجکردهاند بهعنوان بند “الف” عقدنامههای چاپی دیدهاند و افرادی نیز شاید آگاهانه و شاید از سر عدم آگاهی و معذوریتهای زمان ازدواج آن را امضا کرده باشند، بدون اینکه بدانند به چه معناست و چه کاربردی دارد.
این بند که در صورت امضای آن توسط زوجین، بهعنوان شرطی ضمن عقد نکاح محسوب میشود به این معنی که درصورتیکه مرد همسرش را طلاق دهد، مرد بایستی نیمی از دارایی که بعد از ازدواج به دست آورده را ( تأکید مکنیم داراییای که مرد پس از ازدواج به دست آورده و از اموالی که مرد پیش از ازدواج داشته است صحبت نمیکنیم ) به همسر خود منتقل کند.
اول اینکه شرط تصنیف دارایی زوج مبنای قانونی ندارد و به عبارت راحتتر به معناست که در قانون به آن اشاره نشده. بلکه مبنای قراردادی دارد و این شرط زمانی قابلیت اجرایی دارد که توسط هر 2 زوج و زوجه در سند ازدواج امضا شود.
از بین رفتن نکاح یا همان ازدواج میان زن و مرد علاوه بر طلاق میتواند اسباب دیگری نیز داشته باشد و فقط طلاق نیست که پایانبخش ازدواج میان زوج و زوجه است و دلیل پایان عقد ازدواج علاوه بر طلاق میتواند به دلیل فسخ نکاح و یا انفساخ نکاح و یا حتی فوت مرد باشد. اما نکته مهم این است که شرط تصنیف دارایی فقط و فقط در طلاق و طلاقی که از جانب مرد باشد جاری هست و در شرایط دیگر اجرا نخواهد شد.
شرط تصنیف دارایی زمانی قابلیت اجرا دارد که مرد متقاضی طلاق دادن همسر خود باشد و زمانی که دادخواست طلاق از جانب زن مطرح میشود، این شرط بلااثر هست.
شرط تصنیف دارایی زمانی محقق میشود که دلیل طلاق ناشی از تخلف زن از انجام وظایف زناشویی نباشد. برای مثال اگر دلیل طلاق دادن مرد به دلیل نشوز همسر یعنی امتناع او از انجام وظایف زناشویی باشد، به زن تصنیف اموال تعلق نخواهد گرفت اما اگر طلاق به دلیل عیوب جسمانی زن باشد یعنی ناشی از بیماری یا عارضه طبیعی و غیرارادی باشد، در این صورت به زن این حق تعلق خواهد گرفت.
ولی سؤالی که گاهی از وکلا و مشاوران حقوقی پرسیده میشود این است که آیا شرط تصنیف دارایی با اجرتالمثل بهطور همزمان قابل دریافت هست یا خیر؟
پاسخ این سؤال مثبت هست به دلیل اینکه هر یک از این 2 مورد از حقوق زن میباشد که دارای مبنا و منشأ جداگانه بوده و با یکدیگر قابلیت جمع شدن را ندارند.
چنانچه زوجه (زن) کارهایی را که شرعاً به عهده وی نبوده و عرفا برای آن کار اجرتالمثل باشد(اموری مانند نگهداری و مراقبت از فرزندان مشترک وظیفه شرعی زن است اما اموری همچون خانهداری و نظافت منزل شرعاً وظیفه زن نیست)، به دستور زوج و با عدم قصد تبرع(یعنی بدون چشمداشت باشد و به اصطلاح مجانی باشد) انجام داده باشد و برای دادگاه نیز ثابت شود، دادگاه اجرتالمثل کارهای انجامگرفته را محاسبه و به پرداخت آن حکم مینماید. (الحاقی بهموجب قانون الحاق یک تبصره به ماده (۳۳۶) قانون مدنی مصوب ۱۳۸۵).
میزان اجرتالمثل توسط دادگاه و با جلب نظر کارشناس صورت میگیرد. و حتی در زمان فوت شوهر نیز زن میتواند اجرتالمثل خود را از ترکه شوهر بردارد همانند مهریهاش. اما در کنار اجرتالمثل، عنوان دیگری نیز در حقوق خانواده وجود دارد به نام نحله ایام زوجیت که اگر شرایط دریافت اجرتالمثل فراهم نباشد، دادگاه به درخواست زن، مبلغی را تحت عنوان نحله ایام زوجیت تعیین میکند تا مرد به زن بپردازد و این مبلغ مقطوعی است که با توجه به سالهای زندگی مشترک دادگاه مبلغ آن را مشخص میکند.
شماره تماس : 02134567878
ایمیل : info@moshverOnline.com
ویژگی های اپلیکیشن عدلینو
عضویت در خبرنامه
برای دریافت تازه ترین ها اولین نفر باشید
© تمامی حقوق این سایت محفوظ می باشد. طراحی سایت اختصاصی طراحی اپلیکیشن