شروط ضمن عقد در سند ازدواج
هرچند زوجین در ایجاد رابطه زناشویی آزادی کامل دارند لیکن ناچارند کلیه آثار الزامی معین شده در قانون را بپذیرند و زوجین حق ندارند برخلاف این آثار توافق نمایند و اگر توفقی شده باشد از نظر قانون اعتبار نخواهد داشت. مثلاً طرفین نمی‌توانند توافق کنند که ریاست خانواده با شوهر نباشد و یا در عقد دائم نفقه بر عهده شوهر نباشد و یا زن ملزم به سکونت در منزل مشترک نگردد. همچنین طرفین نمی‌توانند برخلاف شرایط صحت عقد ازدواج با همدیگر توافق کنند. مثلاً در نکاح موقت مهر تعیین نشود اما طرفین عقد ازدواج می‌توانند هر شرطی را که مخالف مبنای عقد ازدواج (مقتضای ذات عقد ازدواج) نباشد در ضمن عقد ازدواج یا عقد لازم دیگری بنمایند مثل اینکه شرط شود هرگاه شوهر زن دوم بگیر یا در مدت معین ترک انفاق کند یا بر علیه زن سوءقصد کند یا رفتار سوء داشته باشد زن وکیل و وکیل در توکیل باشد پس از اثبات شرط در محکمه و صدور حکم نهایی خود را طلاق دهد.
قوه قضائیه در تنظیم سند ازدواج علاوه بر شرط تصنیف دارایی، موارد دوازده گانه‌ای که با تحقق انها زوج به زوجه وکالت بلاعزل با حق توکیل غیر می‌دهد با رجوع به دادگاه و اخذ مجوز از دادگاه و پس از انتخاب نوع طلاق خود را مطلقه نماید را تحت شروط ضمن عقد درج کرده است. اما شروط ضمن عقد نکاح محدود به موارد مندرج در سند ازدواج نیست بلکه طرفین همان‌طور که گفته می‌توانند هر شرط مشروعی را که مخالف با ذات عقد ازدواج نیست ضمن عقد نکاح یا عقد لازم دیگر بنمایند. در این مبحث به چند مورد مهم اشاره می‌کنیم:
۱- شرط حق تحصیل: زوج، زوجه را در ادامه تحصیل تا هر مرحله‌ای که لازم بداند و در هر کجا شرایط ایجاب نماید مخیر می‌سازد.
۲- شرط حق تعیین مسکن: حق انتخاب مسکن و تعیین شهر یا محلی که زندگی مشترک در آنجا ادامه پیدا کند با زوجه خواهد بود.
۳- شرط حق وکالت در طلاق: زوج به زوجه وکالت بلاعزل با حق توکیل غیر می‌دهد تا زوجه در هر زمان و تحت هر شرایطی از جانب زوج اقدام به مطلقه نمودن خود از قید زوجیت به هر قسم طلاق اعم از بائن و رجعی و خلع و مبارات به هر طریق اعم از اخذ یا بذل مهریه نماید.
۴- شرط تنصیف دارایی: زوج شرط کند هرگاه طلاق بنا به درخواست زوجه نباشد و طبق تشخیص دادگاه تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء اخلاق و رفتار وی نبوده، زوج موظف است تا نصف دارایی موجود خود را که در ایام زناشویی او به دست آورده است یا معادل آن را طبق نظر دادگاه بلاعوض به زوجه منتقل نماید.
۵- شرط حق اشتغال: زوج، زوجه را در اشتغال به هر شغلی که مایل باشد در هر کجا که شرایط ایجاب کند مخیر می‌سازد.
۶- شرط حق حضانت فرزندان: زوجین ضمن عقد خارج لازمی توافق نمودند اولویت در حضانت فرزند یا فرزندان مشترک در صورت طلاق، با مادر خواهد بود اعم از اینکه مجدداً ازدواج کند یا خیر.
در مورد شروط مذکور نکات ذیل باید مورد توجه قرار گیرد:
نکته اول: شرط حق تعیین مسکن توسط زوجه به معنای این نیست که زن حق دارد در مسکن علی حده و جدای از شوهر زندگی کند زیرا اقتضای عقد نکاح شرع زندگی مشترک در خانه مشترک است و زن در هر حال ملزم است با همسرش در منزل مشترکی که تعیین آن با او بوده زندگی کند.
نکته دوم: اجرای شرط تنصیف دارایی منوط است به اینکه اولاً، متقاضی طلاق زوج باشد ثانیاً، تقاضای طلاق به دلیل عدم تمکین یا سوءاخلاق یا رفتار زوجه نباشد در ضمن شرط شامل دارایی موجود و تحصیل شده در ایام قبل از زوجیت نمی‌شود.
نکته سوم: شرط حق حضانت فرزندان پس از طلاق نیز ممکن است مورد قبول برخی از دادگاه‌ها نباشد. زیرا در زمان امضاء شرط، فرزندی وجود ندارد تا در مورد حضانت آن شرط شود.
جملات کلیدی:
- طرفین نمی‌توانند برخلاف شرایط صحت عقد ازدواج با همدیگر توافق کنند. مثلاً در نکاح موقت مهر تعیین نشود.
- طرفین عقد ازدواج می‌توانند هر شرطی را که مخالف مبنای عقد ازدواج (مقتضای ذات عقد ازدواج) نباشد در ضمن عقد ازدواج یا عقد لازم دیگری بنمایند.
- شروط ضمن عقد نکاح محدود به موارد مندرج در سند ازدواج نیست.
- حق تعیین مسکن توسط زوجه به معنای این نیست که زن حق دارد در مسکن علی حده و جدای از شوهر زندگی کند.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
