مرجع صالح به رسیدگی اختلافات کارگر و کارفرما
با عنایت به صنعتی شدن جوامع و به تبع آن، پیشرفت های اقتصادی در سایه افزایش کارهای تولیدی، ازدیاد جمعیت و نیروی کار، مرداوده و ارتباطات میان کارفرما و کارگر اخیرا افزایش یافته است. با افزایش این تعاملات، اختلافات نیز در این محیط‌ها بیشتر شده است که در قانون کار مراجعه به هیات های حل اختلاف جهت رسیدگی به این قضایا پیش‌بینی گردیده است. برای ورود به بحث، در ابتدا تعاریفی از کارگر، کارفرما، کارگاه و قرارداد کار مطابق ارائه قانون کار و سپس نحوه طرح دعوی تا اجرای حکم تشریح خواهد شد.
کارگر
کارگر، کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حقوق و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می‌کند و تمام افرادی که مشمول این تعریف باشند از نظر قانون کار، کارگر محسوب می‌شوند و فرقی بین نگهبان یک کارگاه با مدیر ارشد آن کارگاه نیست .
کارفرما
کارفرما شخصی است که کارگر به درخواست و به اعتبار او در مقابل دریافت حقوق و سایر مزایا، کار می‌کند مدیران و مسئولانی که عهده‌دار اداره کارگاه هستند نمایندگان کارفرما محسوب می شوند .
کارگاه
محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می کنند؛ از قبیل موسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی، ساختمانی، ترابری، مسافری، خدماتی، تجاری، تولیدی، اماکن عمومی و …
قرارداد کار
عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی است که به موجب آن کارگر در قبال دریافت مزد، کاری را برای مدت موقت یا غیر موقت برای کارفرما انجام می دهد.
مراجع ذیربط جهت حل اختلاف
الف ) مراجع حل اختلاف در قانون کار
در قانون کار مراجع حل اختلاف به دو دسته:
1ـ هیات تشخیص (به عنوان مراجع بدوی)
2ـ هیات حل اختلاف (به عنوان مراجع تجدید نظر) تقسیم شده است.
در هر استان چندین هیات تشخیص و حل اختلاف به تناسب وسعت آن استان پیش‌بینی گردیده است. به طور مثال، در استان تهران شعب (شمال، جنوب، غرب، شرق، شمال غرب، جنوب غرب، شمال شرق، جنوب شرق) تشکیل گردیده است تا در صورت بروز اختلاف در روابط میان کارگر و کارفرما اعم از اخراج بدون دلیل موجه، عدم پرداخت حقوق و مزایا، مرخصی و… کارگر باید در صورت عدم حل موضوع از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کارگر و یا مذاکره با شوراهای اسلامی مستقر در کارگاه و در صورتی که شورای اسلامی کار در واحدی نباشد از طریق انجمن صنفی کارگران و یا نماینده قانونی کارگران و کارفرما باید به اداره کار مربوطه جهت طرح دعوی مراجعه نمایند.
مراجعه به اداره کار و امور اجتماعی
کارگر برای طرح دعوی علیه کارفرما می بایست به اداره کاری مراجعه نماید که کارگاه در حوزه آن اداره واقع گردیده است. پس از مراجعه به اداره مربوطه، کارگران می توانند درخواست خود را با شرح مختصر اختلاف پیش آمده و همچنین حقوق و مزایای درخواستی خویش را در برگه دادخواست نوشته و آن را در اداره کار ثبت نمایند.
رسیدگی به اختلافات
پس از تقدیم دادخواست، وقت رسیدگی با روز و ساعت مشخص، تعیین می گردد و به کارگر و کارفرما ابلاغ می شود. طرفین اختلاف باید در وقت مقرر در هیات تشخیص در همان اداره کار مربوطه حاضر گشته و دفاعیات و مدارک استنادی خود را تقدیم نمایند تا هیئت فوق پس از شنیدن ادعاهای کارگر و کارفرما، پرونده را بررسی و رای صادر می نماید. هم چنین در زمانی که برای احراز صحت ادعاهای کارگر و کارفرما، نیاز به تحقیق و بررسی باشد، هیات های تشخیص و حل اختلاف برای کشف حقیقت در موضوع اختلاف، جهت بررسی های لازم به اداره بازرسی و تحقیق ارسال می نمایند و در جلسه بعدی، گزارش بازرسان اعزامی ملاک صدور رای خواهد بود و هم چنین می توانند در صورت لزوم از مسئولین و کارشناسان انجمن ها و شوراهای اسلامی واحد های تولیدی صنعتی، خدماتی و کشاورزی دعوت به عمل آورند و نظرات و اطلاعات آنان را در خصوص موضوع استماع نمایند.
تجدید نظر از رای
رای هیات های تشخیص، ۱۵ روز پس از ابلاغ آن لازم الاجرا می باشد؛ لذا چنانچه ظرف مدت مذکور یکی از طرفین به آن اعتراض داشته باشد می‌تواند اعتراض خود را کتباً به هیئت حل اختلاف تقدیم نماید. رای هیات حل اختلاف، پس از صدور قطعی و لازم الاجرا می باشد. آرای صادره از مراجع تشخیص و حل اختلاف اداره کار و امور اجتماعی، با وجود این که قطعی گردیده است لذا قابل اعتراض در دیوان عدالت اداری است. اعتراض به رای مراجع تشخیص یا شورای حل اختلاف، مانع اجرای آرای مزبور نیست؛ مگر اینکه دیوان عدالت اداری، دستوری دایر بر توقف عملیات اجرایی صادر و اعلام نماید.
ب ) مراجع دادگستری
محاکم دادگستری
این محاکم با شکایت کارگر در موضوعاتی که حتماً می بایست در مراجع قضایی مطرح شود رسیدگی را آغاز و رای مقتضی صادر می نمایند. به عنوان مثال در حوادث ناشی از کار که به علت قصور کارفرما باشد در بحث پرداخت دیه و خسارت می بایست در محاکم دادگستری رسیدگی شود و یا در جرایم کیفری مثل توهین یا فحاشی، کارفرما به کارگر در دادسرا و دادگاه های جزایی رسیدگی و رای صادر می نماید؛ زیرا این گونه موارد هر چند در کارگاه و بین کارگر و کارفرما بوده ولی نوع از شمول قانون کار خارج و در قوانین عمومی مطرح گردیده است.
اجرای احکام دادگستری
اجرای احکام دادگستری، علاوه بر اجرای آرای صادره از دادگاههای دادگستری، آرای صادره از هیئت تشخیص و هیئت حل اختلاف را نیز اجرا می نماید؛ بدین صورت که اگر رای قطعی صادر شود و طرف دیگر از آن تبعیت ننماید با درخواست کسی که حکم به نفع او است، این رای به دادگستری مربوطه ارسال خواهد شد. در اداره دادگستری بر اساس رای صادره، اجراییه صادر و به طرف مقابل ابلاغ می‌شود. اگر رأی مبنی بر بازگشت به کار کارگر باشد، کارفرما ظرف ۱۰ روز پس از دریافت برگه اجرایی فرصت دارد آن را به اجرا بگذارد و کارگر را مشغول به کار کند. هم چنین اگر رای صادره مبنی بر مطالبه طلب از کارفرما باشد، ظرف یک ماه از ابلاغ اجراییه می‌بایست طلب کارگر را تأدیه نماید؛ در غیر اینصورت کارگر می تواند تقاضای توقیف اموال کارفرما را معادل طلب خود بنماید.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
