یکی از عقود معوض و تملیکی که از نقطه نظر روابط اجتماعی دارای نقش بسیار مهمی می باشد، اجاره است. بعد از مبحث بیع، اجاره بیشترین مواد متعدد قانون را در بحث عقود معین دارا می باشد.
در قانون مدنی ایران در ماده 466 اجاره چنین تعریف شده است: «اجارهعقدی است که به موجب آن مستأجر مالک منافع عین مستأجره می شود.اجاره دهنده را مؤجر و اجاره کننده را مستأجر و مورد اجاره را عین مستأجره گویند» همانطور که از ظاهر ماده برمی آید، تعریف مذکور تعریف دقیقی از عقد اجاره ارائه نمی دهد. هرچند در ماده 467 به اقسام اجاره اشاره شده و در ماده 512 بحث از اجاره اشخاص می شود، لیکن ماده 466 قانون مدنی تعریف جامع و مانعی از عقد اجاره ارایه نمی دهد.
باید گفت عقد اجاره عقدی موقت است که در تعریف مذکور به آن اشاره نشده است و همچنین اجاره علی الاصول به رایگان و به قصد تبرع صورت نمی گیرد، بلکه معوض است و بر هم خوردن عوضین گاه منجر به بطلان عقد اجاره می گردد، لذا در تعریف مذکور ذکری از معوض بودن نشده است.
در فقه امامیه و فقه عامه نیز تعاریفی نزدیک به هم از عقد اجاره به عمل آمده است، که نظر مشهور آن را تملیک منافع به عوض معلوم دانسته اند. به صور خلاصه می توان گفت اجاره عقدی تملیکی، معوض و موقت می باشد.
شماره تماس : 02134567878
ایمیل : info@moshverOnline.com
ویژگی های اپلیکیشن عدلینو
عضویت در خبرنامه
برای دریافت تازه ترین ها اولین نفر باشید
© تمامی حقوق این سایت محفوظ می باشد. طراحی سایت اختصاصی طراحی اپلیکیشن