باید و نباید های تنظیم مبایعه نامه و قرارداد (قسمت اول)
زمانی بود که خرید و فروش خانه، املاک تجاری، کارخانه، خودرو و … امری نه چندان مشکلی بود و خریدار پول را به فروشنده تقدیم میکرد و فروشنده هم محل یا کالا را به خریدار تحویل میداد و ماجرا از همین قرار پایان می یافت.
همه این تعهدهای خرید و فروش به صورت شفاهی وکلامی بود و چیزی کتبی بین آنها رد و بدل نمی شد. نه سندی تبادل می شد و نه پرسش و استعلام از جایی دستگاهی مانند اداره ثبت، شهرداری و.. نیاز بود.
باگذشت زمان خرید و فروش مقداری تخصصی تر، جدی تر و پیچیده تر شد. طرفین سند یا قباله ای را که معمولا یک روحانیون یا فرد آشنا به مسایل حقوقی و فقهی تنظیم می کرد، تایید و تصدیق می کردند و چند شاهد و مطلع هم امضاء یا اثر انگشت خود را در انتهای این سند قرار می دادند
باگذشت زمان و رفته رفته روابط اقتصادی و اجتماعی پیچیده تر شد و به طبع آن قراردادها نیز تخصصی تر گشت. دولتها و حکومت ها به عنوان نمایندگان جامعه در مسایل خصوصی مردم دخالت بیشتری کردند. ثبت املاک و اسناد مرسوم گشت.
شهرداریها تأسیس شدند و به تنظیم امور شهرها پرداختند. آب، برق، تلفن و گاز برای خانه ها و سایر اماکن پیش بینی شد. مسأله توقیف آنها مطرح شد. پدیده ای به اسم ممنوع المعامله بودن اشخاص یا مصادره اموال آنها ایجاد گشت.
امروز وقتی کسی می خواهید املاک خود را بفروشید باید از چندین ارگان مفاصاحساب و مجوز بگیرد. همچنین کسی که می خواهد خانه ای بخرد معمولا برای تهیه پول به زمان و فرصت نیاز دارد و او نیز برای اطمینان خود بایستی از چند مرجع استعلام های لازم را دریافت نماید.
از طرفی نوسان قیمت ها امروز برخلاف گذشته های بسیار بیشتر است. به این ترتیب اگر خریدار و فروشنده به توافق شفاهی اکتفا کنند و با اطمینان به اینکه معامله حتما انجام خواهد شد به دنبال تهیه مقدمات بروند، همیشه این خطر وجود دارد که با بالا رفتن یا پایین آمدن قیمت، یکی از دو طرف به اصطلاح نسبت به انجام معامله منصرف شوند.
این وضعیت و احساس نیاز تنظیم چیزی به اسم قولنامه، مبایعه نامه یا پیش قراداد را بوجود آورد که همان مکتوب کردن تعهدات طرفین است
در این سلسله نوشته قصد داریم برای شما مشخص کنیم :
نخست اینکه در موقع خرید یا فروش ملک و حتی خودرو چه احتیاط هایی را پیش بینی کنیم تا سرمان کلاه نرود، متضرر نشویم و گرفتار نشویم. چه در مقام فروشنده باشیم و چه در مقام خریدار.
دوم اینکه قولنامه یا مبایعه نامه یا قرارداد خرید و فروش را چطور بنویسیم که اگر طرف معامله منصرف شد با گرفتاری کمتری مواجه شویم به حقی از ما متضرر نشود.
سوم اینکه اگر طرفمان دبه کرد (یا متوجه شدیم که میخواهد دبه کند) چه ( کارهایی بکنیم و چگونه دعوی را طرح کنیم که امید موفقیت بیشتری را داشته باشیم.
بدیهی است در کلیه این موارد مشاوره با مشاوران و کارشناسان على الخصوص وکلای دادگستری توصیه میشود و به طور کلی راهنمایی ما را از متخصصین فن بی نیاز نمی کند.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
