عقد ودیعه:
در بسیاری از موارد در جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، اقدام به انجام اعمالی می کنیم مانند اینکه خودرو خود را در اختیار اطرافیانمان قرار می دهیم تا استفاده کنند و یا در زمان مسافرت همین خودرو را به یکی از دوستانمان تحویل می دهیم که برایمان تا بازگشت از سفر نگاه دارد.
بسیاری از همین موارد در قالب عقود قانون مدنی انجام می شود. بی آن که بدانیم در اینجان عقدی اتفاق افتاده اقدام به انجام اموری میکنیم ولی بهتر است مقداری در خصوص آثار این عقود آشنا شویم.
یکی از عقود پر کاربرد عقد ودیعه می باشد.
عقد ودیه زمانی محقق می شود که شما مالی را از اموال خود، میسپارید به شخصی برای این که این مال را به رایگان برای شما نگاه دارد.
قانون مدنی عقد ودیعه را به این صورت تعریف کرده است:
ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می‌سپارد برای آنکه آن را مجاناً نگه دارد.
در این عقد ودیعه‌گذار (کسی که مال خود را به امانت می گذارد) را مودع و ودیعه‌گیر (کسی که امانت را قبول می کند) را مستودع یا امین میگویند.
موضوعی که پیش می آید در بسیاری از موارد افراد سوال می کنند که آیا در صورتی که صندوق امانتی را از بانک گرفتیم آیا این مورد نیز در قالب عقد ودیعه صورت میگیرد؟
در این فرض پاسخ منفی است و زمانی که شما مالی را در صندوق امانت بانک قرار می دهید، این موضوع ترکیبی است از اجاره صندوق و عقد ودیعه و صرفا عقد ودیعه نیست.
اما زمانی که در بدو ورود به مکانی گوشی و یا وسایل همراه خود را به فردی تحویل می دهید و رسید میگیرید، مانند زمانی که وارد اماکن نظامی و انتظامی می شوید در این حالت عقد ودیعه صورت پذیرفته است.
یکی از موضوعات قابل توجه در عقد ودیعه این است که آیا فردی که این امانت را قبول می کند که گفتم نام وی امین و یا مستودع است، باید این امر را قبول کند؟
بله ماده 608 قانون مدنی بیان می دارد که “در ودیعه قبول امین لازم است اگر چه به به فعل باشد”.
سوال بعدی ای که مطرح است این است که چه افرادی می توانند مالی را به ودیعه بگذارند؟
کسی میتواند مالی را به ودیعه گذارد که مالک یا قائم مقام مالک باشد و یا از طرف مالک صراحتاً یا ضمناً مجاز باشد.
موضوعی را در مطالب قبلی برای شما بیان کردیم در خصوص لازم و جایز بودن عقد.
و بیان کردیم که عقدی لازم است که هیچ یک از دو طرف عقد نتوانند هر زمان که خواستند آن عقد را برهم بزنند جز در مواردی که قانون مشخص کرده یا زمانی که این موضوع را در عقد تحت عنوان خیارات بیان کرده باشند.
ولی عقد جایز عقدی است که طرفین عقد هر زمان که بخواهند میتوانند آن را ازبین ببرند.
حال سوالی که مطرح است این که ودیعه عقدی جایز است و یا لازم؟
ماده 611 قانون مدنی در این خصوص بیان می کند که ودیعه عقدی جایز است.
ولی گاهی موارد در عقد ودیعه مدت ذکر می شود.
برای مثال شما از فردی درخواست می کنید که به مدت 10 روز خودرو شما را نگاه دارد.
آیا در این صورت آیا عقد ودیعه تبدیل به یک عقد لازم و غیر قابل فسخ تبدیل می کند؟؟؟
خیر ذکر مدت در عقد ودیعه آن را به یک عقد لازم و غیر قابل فسخ تبدیل نمی کند مگر اینکه مشخص شود قصد طرفین این باشد که تا پایان این زمان این عقد ودیعه غیرقابل فسخ است.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
[…] به انجام اعمالی می کنیم مانند اینکه خودرو خود را در اختیار اطرافیانمان قرار می دهیم تا استفاده کنند و یا در زمان مسافرت همین خودرو را به […]
[…] قسمت اول و دوم به بیان تعریف عقد ودیعه و ویژگی های آن و برخی از […]
[…] قسمت گذشته (قسمت اول غایب مفقود الاثر و آشنایی با احکام قانونی آن) […]