نکات طلایی درباره طلاق:
در اکثر ازدواج ها دختر و پسر باهم عهد می بندند که سالیان سال درکنار یکدیگر زندگی کنند. البته همیشه این چنن نیست. برخی ازدواج ها زوری و از روی اجبار انجام می شود. مثلا یکی از طرفین از لحاظ مالی بسیار کم توان است. به دلیل مشکلات اقتصادی ناچار به ازدواج با مردی یا زن پولدار می گردد. این روزه ازدواج های عاشقانه هم اکثر منجر به طلاق می شود چه برسد به ازدواج اجباری. دلیل آن هم مشخص است. جوانان در مقابل سختی های زندگی کم طاقت هستند. غرور زیاد موجب جدایی می گردد. گذشت زن و شوهرها نسبت به هم بسیار کم شده است. در قران نیز خداوند طلاق را آخرین مرحله می داند. در ابتدا باید سعی در ایجاد سازش میان زوجین گردد. به هر حال چه بد و چه خوب، طلاق یک انتخاب شخصی است. در این مقاله به طلاق و مباحث پیرامون آن می پردازیم.
انواع طلاق:
قانون مدنی و قانون حمایت خانواده، از 3 نوع طلاق بحث نموده است. هرکدام از موارد را شرح می دهیم.
طلاق به در خواست زوج: حق طلاق طبق ماده 113 قانون مدنی با مرد است. زوج می تواند هر زمان که بخواهد از زوجه طلاق گیرد. طبق این ماده که درباره طلاق است، طلاق حق مرد است. نیازی به ارائه دلایل به دادگاه برای طلاق زوجه نمی باشد. طلاقی که به درخواست مرد صادر می شود عنوان صدور گواهی عدم امکان سازش دارد. طلاق به در خواست زوج یک نکته خیلی مهم دارد. در عقد نامه بندی وجود دارد به نام شرط تنصیف. طبق این بند اگر زوج بدون هیچ دلیلی زوجه را طلاق دهد باید نصف اموال را به نام زوجه نماید. 2نکته مهم نباید مغفول بماند. اول این که نصف اموالی به نام زوجه باید گردد که زوج بعد از ازدواج به دست آورده است. پس اموالی که از قبل ازازدواج به نام مرد بوده شامل این بند نیست. دوم این که این اموال باید در زمان طلاق دادن همسر موجود باشد.
طلاق به درخواست زوجه: همانطور که بیان نمودیم طلاق حق زوج است. اگر زن در زندگی دچار سختی غیرقابل تحمل گردد می توان از شوهر جدا شود. منظور از جدایی، طلاق می باشد. در علم حقوق سختی غیرقابل تحمل عنوان عسر و حرج دارد. زنی که طبق ماده 1130قانون مدنی در زندگی دچار عسر و حرج گردد می تواند درباره طلاق تقاضا دهد. مواد 1119 و 1129 و 1130 درباره طلاق به درخواست زوجه هستند.
موارد عسر و حرج:
- اگر مرد زندگی را به مدت حداقل 6 ماه یا یک سال ترک کند. البته اگر عذر مرد موجه باشد شامل این ماده نمی شود. برخی مشاغل دور از منزل و در شهر یا کشور دیگری است. مثلا فردی که شغلش در عسلویه است زوجه نمی تواند به استناد نبود همسر درباره طلاق اقدام کند.
- اگر زوج معتاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی باشد. شرط مهم در این بند این است که این اعتیاد به زندگی زن و بچه خلل ایجاد کند.
- اگر طبق قانون مرد محکوم شود به این که 5 سال یا بیشتر در زندان بماند زن می تواند از زوج طلاق گیرد.
- اگر مرد به طور مداورم روی زن دست بلند کند و او را کتک بزند زن می تواند درباره طلاق اقدام کند.
- اگر مرد به بیماری های سخت دچار گردد و زندگی برای زوجه مشقت بار شود. دلیل قانون گذاری این بند چیست؟ اگر مرد بیماری صعب العلاج گیرد قادر به کار کردن نیست و بار زندگی بر شانه های زن می ماند.
طلاق توافقی: ماده 1146 قانون مدنی از طلاق توافقی بحث نموده است. اگر زن و شوهر توافق نمایند که از هم جدا شوند ماهیت طلاق توافقی است. در طلاق توافقی زوجین به مشاوره معرفی می شوند. آن ها باید دوره های مشاوره را بگذرانند. گذراندن این دوره اجباری است. پس از دریافت نامه از مشاوره، می توانند به دادگاه برای طلاق مراجعه نمایند. این نوع طلاق خلع نام دارد. طلاقی که صرفا زن بخواهد و مبلغی برای رضایت به مرد دهد. همچنین طلاقی که هر 2نفر از زوجین بخواهند طبق قانون خلع نام دارد.
ماهیت وکالت در طلاق:
همانطور که در فوق ذکر نمودیم طلاق حق مرد است. حتی اگر به دلیل عسر و حرج، زوجه بتواند طلاق بگیرد باز هم ماهیت طلاق حق مرد است. 2 روش وجود دارد که زوجه وکیل زوج برای طلاق باشد. اول این که در عقدنامه شرطی ذکر سود که در صورت محقق شدن آن زوجه وکیل در طلاق خود باشد. مثلا ذکر شود اگر زوج ازدواج مجدد کند زوجه وکیل در طلاق شود. این نوع وکالت غیر قابل عزل است. دقت کنید که به دفتر ازدواج و طلاق برای وکالت در طلاق دادن مراجعه نمی کنند. باید به دفاتر اسناد رسمی مراجعه شود. این روش دوم است. در این روش مرد می تواند زن را از وکالت عزل نماید. البته ممکن است وکالت مدت داشته باشد و مرد در این مدت حق عزل را از خود ساقط نموده باشد.
مراجعه به محاکم با وکالت در طلاق:
اگر زنی از همسرش وکالت در طلاق داشته باشد برای طلاق گرفتن باید یک وکیل دادگستری از جانب زوج بگیرد. یعنی باید یک وکیل از جانب همسر به دادگاه به عنوان وکیل مع الواسه معرفی شود. زوجه برای حضور خود در دادگاه اجباری به وکیل معرفی کردن ندارد. وکیل باید حق اسقاط تجدید نظر و فرجام و مراجعه به دفاتر ازدواج و طلاق را داشته باشد.
ماهیت واگذاری حق طلاق به زوجه:
طلاق یک حق برای مرد است نمی توان آن را به زن واگذار نمود. اگر در عقدنامه چنین شرطی شود،این شرط باطل است. نمی توان حقی را که متعلق به مرد است به زن یا دیگری واگذار نمود. حق مرد در طلاق یک حکم شرعی است. وجود این حق برای مرد از مصادیق قوانین آمره است که نمی توان خلاف آن توافق نمود. پس توافق این چنینی باطل است. اگر واگذاری حق طلاق به زوجه را صحیح بدانیم یعنی مرد دیگر حق نداتشه باشد از زن جدا شود. این ادعا غلط می باشد و این حق به هیچ عنوان قابل واگذاری نیست پس واگذاری حق طلاق به زوجه یا دیگری باطل است.
تفاوت وکالت در طلاق و واگذاری حق طلاق:
در وکالت در طلاق همچنان حق طلاق با مرد است. یعنی اگر مردی به زن وکالت در طلاق دهد باز هم خودش می تواند زن را طلاق دهد. این حق از مرد گرفته نخواهد شد.در واگذاری حق طلاق به زوجه این حق از مرد گرفته خواهد شد. یعنی کمرد دیگر حق نداشته باشد زن را طلاق دهد. همانطور که در فوق توضیح دادیم واگذاری حقی که طبق قانون آمره از حقوق مرد است باطل است. اما می توان وکالت در طلاق به زن داد که زن هم مثل مرد بتواند خود را مطلقه کند.
تکلیف مسائل مالی زوجین بعد از طلاق:
بحث طلاق با پرداخت مهریه متفاوت است. می توان طلاق گرفت ومنتظر ماند تا زوجه برای مهریه اقدام کند.
مهریه بعد از طلاق: مطالبه مهریه مغایرتی با زندگی نمودن و یا طلاق گرفتن ندارد. به محض خواندن خطبه عقد و روابط جنسی میان زن و شوهر زن مالک کل مهر می گردد. از همان زمان پرداخت مهریه بر گردن مرد می باشد. چه قبل از طلاق و چه بعد از طلاق زن می تواند مهریه خود را به اجرا گذارد. درواقع مهریه حق زن دینی بر ذمه مرد است.
نفقه بعد از طلاق: بعد از جدایی دیگر مرد موظف به پرداخت نفقه یه زن نیست. اگرنفقه ی گذشته خانم پرداخت نشده باشد او می تواند برای مطالبه به دادگاه مراجعه کند.
شورای حل اختلاف:
پرونده های طلاق ابتدا به شورای حل تختلاف جهت صلح و سازش ارسال می شود. مثل لسات دادگاه زن و شوهر دعوت می شوند. قاضی و اعضای شورا سعی در آشتی دادن و سازش زوجین می نمایند. اگر سازش حاصل شد گزارش اصلاحی صادر می شود. اگر سازش حاصل نگردید پرونده برای رسیدگی به دادگاه ارسال می شود.
دادگاه رسیدگی کننده:
دادگاه رسیدگی کننده به طلاق دادگاه خانواده است. اگر زوجین در یک منزل مشترک زندگی می کنند دادگاه خانواده نزدیک همان محل صالح است. در صورت جدا زندگی کردن بستگی دارد چه کسی دادخواست داده است. اگر طلاق به درخواست زوج باشد دادگاه خانواده ای که نزدیک محل زندگی خانم است صالح به رسیدگی است. چون خانم در این دادخواست خوانده محسوب می شود. طبق قواعد آیین دادرسی مدنی دادگاه نزدیک محل زندگی خوانده صالح است. اگر دادخواست از طرف زوجه باشد هر دو محل صالح به رسیدگی هستند یعنی هم می توان دادگاه محل زندگی زوج که خوانده است را ملاک قرار داد و هم دادگاه محل زندگی زوجه. این یک استثنا است. طبق قانون حمایت خانواده دادگاه محل زندگی زوجه هم صالح به رسیدگی است.
حضوری و غیابی بودن رای:
هر رای که از دادگاه صادر می شود یا غیابی است یا حضوری. رای حضوری یعنی خوانده دعوا یا وکیل او در جلسه دادرسی حضور داشتند. اگر حضور نداشتند و صرفا لایحه ارسال نمودند نیز رای حضوری می شود. پس اگر دادگاه فرصت دفاع را برای خوانده فراهم کرد و خوانده یا وکیلش از طریق حضور یافتن یا ارسال لایحه دفاع نمایند رای حضوری است. رای حضوری 20 روز وقت تجدیدنظر دارد. اگر خوانده در جلسات حاضر نگردد، لایحه ارسال ننماید همچنین اگر وکیل هم معرفی نکند رای دادگاه غیابی می شود. یعنی خوانده فرصت دفاع را نداشته است. رای غیابی 20 روز وقت برای واخواهی و 20 روز زمان برای تجدیدنظر دارد. در وکالت توافقی طرفین می توانند حق تجدیدنظر و فرجام خواهی را از خود ساقط نمایند.
اجرای رای غیابی درباره طلاق:
اجرای رای غیابی چه در پرونده طلاق و چه پرونده های دیگر دارای تشریفات است. برای اجرای رای غیابی باید محکوم له یا کسی که رای به نفع او صادر شده است یک نفر ضامن معرفی نماید. با معرفی ضامن و پر کردن برگه ضمانت از رای غیابی، پرونده مستقیم به اجرا می رود. در پرونده های طلاق بعد از معرفی ضامن، نامه ای به دفتر خانه از طرف دادگاه ارسال می شود. این نامه نوعی موافقت دادگاه برای خواندن صیغه طلاق است. در دفترخانه به محکوم علیه غیابی چه مرد و چه زن ابلاغ می شود. اگر ابلاغ موثر نبود از طریق درج در روزنامه ابلاغ صورت می گیرد که طبیعتا کمی زمان بر است. بعد از گذشت زمان مقرر صیغه طلاق به درخواست منتفع از رای خوانده می شود.
اعتبار حکم طلاق یا گواهی عدم امکان سازش:
اگر طلاق به درخواست زوجه باش رای دادگاه حکم طلاق نام دارد. این حکم 6 ماه از تاریخ ابلاغ رای فرجامی یا انقضای مهلت فرجام خواهی است اعتبار دارد. اگر درخواست طلاق از طرف زوج باشد گواهی عدم امکان سازش نام دارد. این گواهی 3 ماه از تاریخ ابلاغ رای فرجامی یا انقضای مهلت فرجام خواهی اعتبار دارد. یعنی با گذشت این تاریخ ها رای دادگاه از اعتبار خواهد افتاد.
عده طلاق در نکاح دائم:
ماده1150 قانون مدنی صراحتا در باره عده انحلال نکاح بحث نموده است. در این مدتی که قانون گذار تعیین نموده زن نمی تواند ازدواج مجدد نماید. عده نگه داشتن مخصوص خانم هاست. مرد بلافاصله بعد از طلاق هم می تواند تجدید فراش نماید. این عده همیشه مخصوص طلاق نیست اگر زوج فوت نماید هم زن برای ازدواج مجدد باید مدتی صبر کند. مدت عده بستگی به ازدواج دایم یا موقت دارد البته صرفا برای طلاق. در عده وفات فرقی نمی کند که ازدواج دائم بوده یا موقت. ماده 1151 قانون مدنی در خصوص عده طلاق ازدواج دائم است. این ماده بیان می دارد که عده طلاق 3 طهر است. یعنی آن مدتی که زن باید صبر کند تا تمام شود 3 طهر است. منظور از 3 طهر 3 بار عادت ماهیانه شدن و پاک شدن است. بعد از این مدت عده زن تمام شده و می تواند ازدواج مجدد نماید.
عده طلاق در نکاح موقت:
اگر ازدواجی که صورت گرفته موقت باشد عده آن 2 طهر است. یعنی بعد از طلاق 2 بار زن باید عادت ماهیانه شود و پاک شود. بعد از گذشت این مدت زن می تواند زدواج مجدد نماید. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در عقد دائم کلمه طلاق معنا ندارد چون طلاق برای عقد دائم است. در عقد دائم مدت تمام می شود یا مرد مدت را به زن می بخشد.
گردآورنده:شکیبا کاظمی اسفه
پی نوشت : متاسفانه همیشه عادت داریم وقتی که به مشکلی برخورد کردیم برای مشاوره حقوقی و حل مشکل میریم پیش وکیل اما شما می تونید با استفاده از یه راه کار ساده همیشه به یه وکیل دسترسی داشته باشید به خصوص درباره طلاق؛ عدلینو برای شما این راه کار رو آماده کرده شما با دانلود و نصب اپلیکیشن عدلینو می توانید همیشه و در هر زمان هر مکان بتونید با یه وکیل خبره مشورت کنید قرار ملاقات حضوری بزارید و قرارداد وکلات ببندید تا مشکلتون حل بشه.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
