( ممنوعیت بازداشت )
ممنوعیت بازداشت کسانی که مصدومین را به مراکز درمانی منتقل مینمایند
وجدان هر شخصی ایجاب میکند در صورتی که نیازمندی را میبیند در اسرع وقت به کمک او رفته و اگر مشکلی دارد در حد توان خود باری از مشکلات او را از دوشش بردارد و یا اگر مصدوم یا بیمار است و نیاز به خدمات فوری پزشکی دارد سریعاً او را جهت مداوا به مراکز درمانی منتقل کند اما در عمل یاریکننده در اغلب موارد از طرف نیروهای انتظامی مورد بازجویی و بازداشت و چه بسا از نظر قضایی نیز مورد تعقیب قرار میگرفت که این امر باعث شده بود مردم جامعه علیرغم مشاهده خصوصاً مصدومان حوادث رانندگی از کنار او رده شده وهیچگونه وظیفه اخلاقی و انسانی برای خود قائل نشوند. بنابراین لازم بود کسانی که به مصدوم یا مریضی کمک میکنند از نظر قانونی در امنیت باشند و نه تنها مورد تعقیب قرار نگیرند، پاسخگوی مأمورین انتظامی هم نباشند.
بنابراین قانونگذار ماده واحدهای را تحت عنوان قانون ممنوعیت بازداشت کسانی که مصدومین را به مراکز درمانی منتقل مینمایند، تصویب کرد که مطابق آن: نگاهداری و بازداشت کسانی که مصدومین را به مراکز درمانی یا نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و غیره منتقل مینمایند توسط مراجع مذکور ممنوع است مگر اینکه خود فرد یا مصدوم یا افراد دیگری او را مقصر قلمداد نمایند و یا دلایل و قرائن قوی دلالت بر انتساب اتهام به وی نماید.
البته باید توجه داشت که هر کس، شخص یا اشخاصی را که در معرض خطر جانی مشاهده کند و بتواند با اقدام فوری خود یا کمک طلبیدن از دیگران یا اعلام فوری به مراجع یا مقامات صلاحیتدار از وقوع خطر یا تشدید نتیجه آن جلوگیری کند بدون اینکه با این اقدام خطری متوجه خود او یا دیگران شود و با وجود طلب کمک و یا ضرورت کمک از اقدام به این امر خودداری نماید به حبس تا یک سال و یا جزای نقدی محکوم خواهد شد. اگر مرتکب از کسانی باشد که با توجه به شغلش میتوانسته کمک مؤثرتر بنماید به حبس از سه ماه تا دو سال یا جزای نقدی محکوم خواهد شد. مسئولان مراکز درمانی اعم از دولتی یا خصوصی که از پذیرفتن شخص آسیبدیده و اقدام به درمان او یا کمکهای اولیه امتناع نمایند به حداکثر مجازات اخیرالذکر (دو سال حبس یا جزای نقدی) محکوم خواهند شد. هرگاه کسانی که حسب وظیفه یا قانون مکلفند به اشخاص آسیبدیده یا اشخاصی که در معرض خطر جانی قرار دارند کمک نمایند و از اقدام لازم و کمک خودداری کنند، به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهند شد.
علاوه بر موارد مذکور اگر کسی کاری را به عهده گرفته یا وظیفه خاصی را قانون به عهده او گذاشته است ترک کند و به سبب ان جنایتی واقع شود چنانچه توانایی انجام آن کار یا وظیفه را داشته باشد، عدم انجام وظیفه موجب جنایت (ضرب و جرح و نقص عضو و قتل) به دیگری شود جنایت به آن شخص مستند خواهد بود. یعنی کسی که در این شرایط کمک نکرده است آن جنایت را مرتکب شده است و حسب مورد به مجازات جنایات عمدی، غیرعمد محکوم میشود. مثلاً مادری که شیر دادن فرزند را بر عهده گرفته به طفل شیر ندهد و یا پرستاری وظیفه قانونی خود را انجام ندهد و طفل یا بیمار بمیرد، مادر و پرستار حسب مورد قاتل عمد محسوب میشوند.
در تصادفات رانندگی اگر مصدوم حادثه احتیاج به کمک فوری داشته باشد و راننده با وجود امکان و رساندن مصدوم به مراکز درمانی یا کمک گرفتن از مأمورین انتظامی از این کار خودداری کنند و یا به منظور فرار از تعقیب، محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند به مجازات شدیدتری محکوم خواهد شد.
قانونگذار برای اینکه راننده مقصر به جای فرار اقدام به کمک به مصدوم حادثه کند به او اجازه داده است برای رساندن مصدوم به مراکز درمانی وسیله نقلیه را از محل حادثه حرکت دهد و علاوه بر آن در صورت کمک به مصدوم مجازات راننده شدیدتر نمیشود بلکه در این صورت قاضی مکلف خواهد بود در تعیین مجازات تخفیف قائل شود.
جملات کلیدی:
شماره تماس : 02134567878
ایمیل : info@moshverOnline.com
ویژگی های اپلیکیشن عدلینو
عضویت در خبرنامه
برای دریافت تازه ترین ها اولین نفر باشید
© تمامی حقوق این سایت محفوظ می باشد. طراحی سایت اختصاصی طراحی اپلیکیشن