نحوه ی وکالت بر اساس قانون
وکیل دادگستری (چه تعیینی و چه تسخیری) طبق سوگندی که در زمان اخذ پروانه وکالت یاد کرده، باید از موکل خود «به طور معقول» طرفداری کند و حقیقت و عدالت را فدای منافع موکل ننماید. لذا نباید برای اثبات ادعای موکل یا رفع اتهام از وی به هر وسیله‌ای متوسل شود.
در درجه اول او طرفدار و مدافع حقیقت و عدالت است و در صورتی که منافع موکل را به تشخیص خود در این مسیر ببیند وظیفه دارد با کلیه امکانات و ابزار قانونی برای دفاع از موکل (شاکی خصوصی یا متهم) آزادانه دفاع کند. شاید به منظور تضمین این آزادی در دفاع و عدم مواجهه با محظورات اخلاقی و حقوقی است که ماده 40 قانون وکالت مصوب 25/11/1315 مقرر می‌دارد: «وکلا نمی‌توانند نسبت به موضوعی که قبلاً به واسطه سمت قضایی یا حکمیت در آن اظهار عقیده کتبی نموده‌اند، قبول وکالت نمایند».
متن سوگندنامه چیست؟
به نظر می‌رسد متن سوگندنامه وکلای دادگستری به شرح ماده 39 آیین نامه لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب آذرماه 1334، به خوبی گویای رسالت واقعی آنان است: «در این موقع که می‌خواهم به شغل شریف وکالت نائل شوم به خداوند قادر متعال قسم یاد می‌کنم که همیشه قوانین و نظامات را محترم شمرده و جز عدالت و احقاق حق منظوری نداشته و برخلاف شرافت قضاوت و وکالت اقدام و اظهاری ننمایم و نسبت به اشخاص و مقامات قضایی و اداری و همکاران و اصحاب دعوی و سایر اشخاص رعایت احترام را نموده و از اعمال نظریات سیاسی و خصوصی و کینه توزی و انتقام جویی احتراز نموده و در امور شخصی و کارهایی که از طرف اشخاص انجام می‌دهم، راستی و درستی را رویه خود قرار داده و مدافع از حق باشم و شرافت من وثیقه این قسم است که یاد کرده و ذیل قسم نامه را امضا می‌نمایم». بدین ترتیب وکیل را باید در دفاع از حق، معاضد قاضی دانست نه مقابل قاضی.
قوانین مربوط به وکالت در ایران
قوانین مربوط به وکالت در ایران، دو وضعیت را پیش بینی کرده که دخالت وکیل موجب نقض بی طرفی ظاهری در دادرسی و بیم نقض بی طرفی از سوی مقامات قضایی می‌گردد. یکی موارد مذکور در ماده 12 لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب 5/12/1333 است که مقرر می‌دارد: «در صورتی که وکیل دادگستری، یا زوجه او با دادرس یا دادستان یا دادیار و یا بازپرس، قرابت نسبی و یا سببی تا درجه سوم از طبقه دوم داشته باشد، مستقیماً یا با واسطه از قبول وکالت در آن دادگاه یا نزد آن دادستان یا دادیار یا بازپرس ممنوع است».
دیگری تبصره 4 ماده 6 قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب 17/1/1376 است که به منظور جلوگیری از اثرپذیری قضات از روابط دوستانه یا شغلی گذشته خود با وکیل، مقرر داشته است: «کسانی که دارای رتبه قضایی بوده‌اند به مدت سه سال در آخرین محل خدمت خود حق وکالت نخواهند داشت».
- وکیل باید به طور معقول از موکل خود طرفداری کند.
- وکیل نباید حقیقت و عدالت را فدای منافع موکل نماید.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
