یکی از موارد قانونی که بسیاری از مواقع مشاهده می کنیم این است که بسیاری از افراد به دلیل متعددی در مواقعی مفقود می شوند و به مدت های طولانی از آنها خبری نمی شود که به اصطلاح به آنها غایب مفقود الاثر می گویند.
ممکن است در این صورت با مشکلات متعددی در حوزه اداره اموال این افراد پیش آید که نیازمند تعیین وتکلیف در خصوص زندگی یا فوت این افراد هستیم.
در برخی موارد که همسران اینگونه افراد در بلاتکلیفی هایی به سر میبرند زیرا در بسیاری از افراد قصد ازدواج دارند ولی به دلیل این بلاتکلفی نمیدانند چه کنند.
قانون برای جلوگیری از این بلاتکلیفی و حل فصل امور حقوقی ناشی از این معضل، قواعدی را وضع کرده اند در خصوص غایب مفقود الاثر.
در این قسمت سعی داریم مطالبی در خصوص این موضوع برای شما بیان کنیم.
ماده 1011 قانون مدنی غایب مفقودالاثر را اینگونه تعریف کرده است که:
غایب مفقودالاثر کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.
حال میخواهیم ببنیم اگر فردی غائب شود برای اداره اموال او چگونه تصمیم گیری می شود؟
اگر غایب مفقودالاثر برای اداره اموال خود تکلیفی معین نکرده باشد و کسی هم نباشد که قانونا حق تصدی امور او را داشته باشد محکمه برای اداره اموال او یک نفر امین معین میکند تقاضای تعیین امین فقط از طرف مدعی العموم و اشخاص ذینفع در این امر قبول میشود.
منظور از مدعی العموم در حال حاضر دادستان است.
در صورتی که هیچ فردی برای اداره اموال غائب مفقودالاثر مشخص نشده باشد، تا فرد امین توسط دادگاه تعیین شود، دادستان موقتاً اقدام به اداره اموال غائب می کند.
آیا ورثه قانونی غائب مفقود الاثر می توانند از دادگاه درخواست کنند اداره اموال غائب را به ایشان بدهد؟
وراث غایب مفقودالاثر می توانند قبل از صدور حکم موت فرضی او نیز از محکمه تقاضا نمایند که دارائی او را به تصرف آنها بدهد مشروط بر اینکه اولا غایب مزبور کسی را برای اداره کردن اموال خود معین نکرده باشد و ثانیا دو سال تمام از آخرین خبر غایب گذشته باشد بدون اینکه حیات یا ممات او معلوم باشد.
پس از گذشت چه زمانی حکم موت فرضی صادر میگردد؟
حکم موت فرضی غایب در موردی صادر میشود که از تاریخ آخرین خبری که از حیات او رسیده است مدتی گذشته باشد که عادتا چنین شخصی زنده نمی ماند.
برای مثال در صورتی که فردی در 70 سالگی و با سابقه بیماری فوت مفقود شده باشد و مدت زمانی بگذرد که دیگر امیدی به زنده بودن این فرد پس از این مدت نباشد، حکم موت فرضی او صادر می شود.
در موارد زیر عادتاً شخص غائب، دیگر زنده فرض نمی شود و در نتیجه حکم فوت فرضی صادر می شود:
موارد ذیل از جمله مواردی محسوب است که عادتا شخص غایب زنده فرض نمیشود:
وقتی که ده سال تمام از تاریخ آخرین خبری که از حیات غایب رسیده است گذشته و در اتمام مدت مزبور سن غایب از۷۵سال گذشته باشد.
وقتی که یک نفر به عنوانی از عناوین جزء نیروهای مسلح بوده و در زمان جنگ مفقود و سه سال تمام از تاریخ انعقاد صلح بگذرد ولی خبری از او نرسد.
بدون اینکه خبری از او برسد هرگاه جنگ منتهی به انعقاد صلح نشده باشد مدت مزبور ۵ سال از تاریخ ختم جنگ محسوب میشود.
وقتی که ۱ نفر حین سفر دریایی در کشتی بوده که آن کشتی در آن مسافرت تلف شده است سه سال تمام از تاریخ تلف شدن کشتی گذشته باشد بدون اینکه از آن مسافر خبری برسد.
اگر کسی در نتیجه سایر موارد، دچار خطر مرگ شوئ و مفقود شود و یا در هواپیما باشد و هواپیما مفقود شود، وقتی میتوان حکم فوت فرضی او را صادر کرد که از تاریخ دچار شدن به این حادثه 5 سال بگذرد و از او خبری نشود.
البته تمام این موارد تمثیلی است و صدور حکم فرضی محدود به مواردی که در بالا بیان کردیم نیست.
شماره تماس : 02134567878
ایمیل : info@moshverOnline.com
ویژگی های اپلیکیشن عدلینو
عضویت در خبرنامه
برای دریافت تازه ترین ها اولین نفر باشید
© تمامی حقوق این سایت محفوظ می باشد. طراحی سایت اختصاصی طراحی اپلیکیشن