زنان و کودکان، از یک سو بخش مهمی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند و از سوی دیگر، اصولاً جزو اقشار آسیب پذیر جامعه محسوب می شوند و نیازمند حمایت های قانونی و حقوقی بیشتری هستند. یکی از جرائم شایع علیه این دو قشر جامعه، ایجاد مزاحمت به ویژه در معابر است. قانونگذار به منظور حمایت از زنان و کودکان، ایجادکنندگان مزاحمت و کسانی که به نحوی به زنان و کودکان در معابر عمومی توهین می کنند و هتک حیثیت آنان را موجب می شوند، جرمی تحت همین عنوان در قانون شناسایی و برای این رفتارها مجازات تعیین کرده است. در ماده 619 قانون مجازات اسلامی می خوانیم: «هر کس در معابر عمومی یا اماکن عمومی متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود و یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین کند به حبس از دو ماه تا شش ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شوند.»
البته برخی حقوقدانان، به این ماده قانونی انتقاد وارد کرده و آن را در راستای حمایت از زنان و کودکان ناکافی می دانند ازجمله می گویند این ماده صرفاً ایجاد مزاحمت برای زنان و کودکان را در معابر عمومی و اماکن عمومی شناسایی کرده در صورتی که ممکن است مزاحمت در اماکن خصوصی و یا بن بست ها و کوچه ها و محل های دور از انظار عمومی و غیر علنی صورت گیرد. به نظر می رسد این ایراد به قانون وارد است و لذا قانونگذار باید در صدد رفع خلاء مذکور برآید. البته حسب شواهد و اطلاعات موجود، بیشتر قضات به منظور اعمال حمایت هر چه بیشتر از زنان و کودکان، ایجاد مزاحمت در معابر و اماکن غیر عمومی به ویژه بن بست ها که امکان فرار زنان و کودکان کمتر است را نیز مشمول مجازات این ماده قانونی می دانند که امر پسندیده ای است.
از سوی دیگر، در اینکه آیا واژه تعرض در این ماده قانونی، شامل تعرض جنسی نیز می شود یا خیر، میان حقوقدانان اختلاف نظر است ولی اکثراً این مصداق از تعرض را نیز شامل ماده مذکور می پندارند. البته باید گفت تعرض جنسی با تجاوز جنسی که در آن، فرد، مرتکب عمل جنسی کامل می شود، کاملاً متفاوت است. تجاوز جنسی، مقررات مربوط به خود را در قانون دارد.
همچنین همانگونه که مشخص است، توهین به زنان و کودکان می تواند با الفاظ یعنی به صورت گفتاری و شفاهی و یا با حرکات یعنی به صورت رفتاری و کرداری باشد که این مورد نیز مصادیق زیادی را دربرمی گیرد.
با این حال، شناسایی این جرم، مساعدت و کمک مهمی به زنان و کودکانی است که در معابر عمومی و اماکن عمومی مزاحم ایشان شده و یا به ایشان توهین می کنند. در حقیقت، جرم مذکور در این ماده قانونی، مصداق خاصی از توهین است که با مجازات خاصی نیز روبرو شده است.
مزاحمت مذکور در این ماده قانونی می تواند مصادیق گوناگونی بیابد. از سوی دیگر، الفاظ و حرکات مخالف شئون نیز همین ویژگی را دارد. بنابراین به نظر می رسد قانونگذار تعمداً به مصداق خاصی اشاره نکرده تا دست قضات در تعیین مصادیق بازتر باشد و بتوانند رفتارهای توهین آمیز و مزاحمت گونه متعددی را تحت شمول این ماده قانونی قرار دهند.
بنابراین:
- ایجاد مزاحمت برای زنان و کودکان در معابر و اماکن عمومی و توهین به آنان با الفاظ و حرکات مخالف شئون، یک جرم و مستوجب مجازات است.
- انتقاد وارد به قانونگذار، انحصار ایجاد مزاحمت به معابر و اماکن عمومی است در حالیکه ممکن است این جرم در اماکن و یا معابر خصوصی مثل بن بست ها و کوچه ها رخ دهد.
- توهین به زنان و کودکان می تواند به صورت گفتاری و شفاهی و یا به صورت رفتاری و عملی باشد.
مطالب مشابه
- دیدگاهتان فقط و فقط در رابطه با همین مطلب باشد.
- لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما بررسی نخواهد شد.
- هدفتان از ارسال دیدگاه تبلیغ یا بک لینک نباشد. در غیر اینصورت دیدگاه حذف می شود.
- به دیگر توهین و اهانت نکنید.
