خرابکاری رایانه ای یکی از موضوعات عمده در کاربری رایانه، داده ها و برنامه هایی است که مورد استفاده کاربر قرار می گیرد. داده ها و برنامه های کامپیوتری، سیبل ها و اهداف مساعد و مناسبی برای ارتکاب جرم های رایانه ای است. ازجمله جرم های رایانه ای مهم و مورد توجه که می تواند نسبت به داده ها و برنامه های رایانه ای ارتکاب یابد، خرابکاری رایانه ای است.
باید به یاد داشت که ایجاد خسارت نسبت به داده ها یا برنامه های رایانه ای، گاه به صورت فیزیکی(مادی) و در قالب تهاجم به تأسیسات و سخت افزارهای رایانه ای است که فی المثل به صورت بسیار ساده و ازجمله از طریق ریختن کمی آب در کِیس و یا مانیتور رایانه، گرم کردن بیش از حدّ وسایل رایانه ای به وسیله دستکاری در سیستم تنظیم حرارت و برودت صورت گیرد. اما در نوع پیچیده تر، خرابکاری نسبت به سیستم های رایانه ای، به صورت حمله غیرمادی و تکنیکی به داده ها و اطلاعات رایانه ای انجام می گیرد همچون استفاده از ویروس، کرم ها یا بمبهای منطقی برای ایجاد خسارت از طریق تغییر در شکل یا محتوای دادهها یا برنامه های رایانه ای.
مشخص است که این نوع خرابکاری چه آثار و عواقب شومی بر جای می گذارد. صرفنظر از حرمت و اهمیت اطلاعات و داده های افراد که به صورت شخصی در سیستم های رایانه ای فرد ذخیره شده و از طریق خرابکاری، امکان تخریب کامل و یا حتی سرقت و بازیابی اطلاعات دست خورده و مورد دستبرد وجود دارد که طبعاً خسران بسیار بزرگی برای هر کاربر کامپیوتر است، برای درک اهمیت جرم خرابکاری رایانه ای، کافی است تصور کنیم فردی، با طراحی ویروس و ارسال آن به سیستم حفاظت مراکز حساس امنیتی یا زیرساختی کشور مثل نیروگاه اتمی بوشهر، موجب اختلال در کار این سیستم و در نتیجه عدم انجام وظیفه حفاظت از این نیروگاه شود. ممکن است یک تخریب ساده با طراحی و ارسال یک ویروس نه چندان پیچیده، در نهایت، یک انفجار مهیب و مهلک در نیروگاه به جای گذارد.
به سبب اهمیت این قبیل موضوعات، قانونگذار ایرانی در مواد ۸، ۹، ۱۰و ۱۱ قانون جرائم رایانه ای به مبحث تخریب و اخلال در داده ها یا سامانه های رایانه ای تحت عنوان «تخریب و اخلال در داده ها یا سامانه های رایانه ا ی و مخابراتی» پرداخته است. در ماده ۸ مقرر شده است: «هر کس به طور غیرمجاز داده های دیگری را از سامانه های رایانه ای یا مخابراتی یا حامل های داده حذف کند یا تخریب یا مختل یا غیر قابل پردازش کند به حبس از شش ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ده میلیون ریال تا چهل میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.» ماده ۹ قانون جرائم رایانه ای نیز مقرر مینماید: «هرکس به طور غیر مجاز با اعمالی از قبیل وارد کردن، انتقال دادن، پخش کردن، حذف کردن، متوقف کردن، دستکاری یا تخریب داده ها یا امواج الکترومغناطیسی یا نوری، سامانه های رایانه ای یا مخابراتی دیگری را از کار بیندازد یا کارکرد آنها را مختل کند، به حبس از شش ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ده میلیون ریال تا چهل میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.» در ماده ۱۰ این قانون نیز می خوانیم: «هرکس به طور غیر مجاز با اعمالی از قبیل مخفی کردن دادهها، تغییر گذرواژه یا رمزنگاری داده ها مانع دسترسی اشخاص مجاز به داده ها یا سامانه های رایانه ای یا مخابراتی شود، به حبس از نود و یک روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج میلیون ریال تا بیست میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.» همچنین ماده ۱۱ همین قانون مقرر مینماید: «هرکس به قصد به خطر انداختن امنیت، آسایش و امنیت عمومی اعمال مذکور در مواد (۸)، (۹) و (۱۰) این قانون را علیه سامانه های رایانه ای و مخابراتی که برای ارائه خدمات عمومی به کار میروند، از قبیل؛ خدمات درمانی، آب، برق، گاز، مخابرات، حمل و نقل و بانکداری مرتکب شوند، به حبس از سه سال تا ده سال محکوم خواهد شد.» مشخص است که قانونگذار ایرانی، به ماده ۱۱ قانون جرائم رایانه ای، رنگ و بوی جرائم علیه امنیت عمومی را بخشیده و بر عنصر معنوی جرم یعنی داشتن قصد برای به خطر انداختن امنیت و …. تأکید نموده است.
بنابراین:
شماره تماس : 02134567878
ایمیل : info@moshverOnline.com
ویژگی های اپلیکیشن عدلینو
عضویت در خبرنامه
برای دریافت تازه ترین ها اولین نفر باشید
© تمامی حقوق این سایت محفوظ می باشد. طراحی سایت اختصاصی طراحی اپلیکیشن